اینجا دره نیست. صاف و مسطح است. اگر جاده کارآفرینی روزگاری پر بود از سنگلاخ هایی که پای کارآفرینان را زخمی می کرد اما اکنون حرکت آنها در جاده ای آسفالت شده طی می شود. اراده تنها لازمه قرار گرفتن در این مسیر است. همه این اتفاقات در سایه رونق زیست بوم نوآوری و فناوری در کشور شکل گرفت. در این زیست بوم بازیگران بسیاری نقش آفرین هستند. شتابدهنده ها و مراکز نوآوری را می توان نمونه کوچکی از این زیست بوم دانست. در اینجا از ایده و خلاقیت ثروت ساخته می شود. راه هموار است. دیگر زمان آرزو کردن نیست. زمان خواستن و دست یافتن است

پرورش ایده های نو در این مراکز همچون بذری تا تبدیل به محصول حمایت می شود و فعالیت های نوآورانه در آن بقاء می یابند. در این مراکز زمینه برای ظهور و حمایت از ایده ها و خلاقیت نیروی جوان فراهم است. گردهمایی ذهن های خلاق را می توان دید و امیدوار شد به آینده نوآوری ایران.

شاید روزگاری دره ای بهشت ایده های خلاقانه محسوب می شد. در این دره تمرکز بر فعالیت های دانش بنیان و ظهور فناوری های جدید بوده و است و افراد خلاق آرزوی حضور در آن را داشتند. بله سیلیکون ولی روزگاری دره آرزوها بود. به گونه ای که برخی کشورهای همسایه خودمان آرزوی ایجاد آن را داشتند و خود را به هر دری می زدند تا کپی و نمونه دست چندمی از آن را ایجاد کنند. اما آنها یک موضوع را از قلم انداخته بودند و آن روح زیست بوم نوآوری و فناوری است. روحی که اکنون در فضای کارآفرینی ایران دمیده شده است و آن دره را به زمینی صاف برایمان تبدیل کرده است. اکنون هر گوشه ای که تجمعی از ایده ها و جوانان خلاق دیده می شود باید منتظر بود. منتظر ایجاد یک کسب و کار و خلق یک نوآوری و تولد یک استارتاپ.

اما سری به مراکز نوآوری و شتابدهنده ها که بزنید حس امید و پیشرفت را در آن لمس می کنید. پر انرژی، پر از حرف، پر از فکر و دغدغه و پر از جوانانی که گردا گرد میزها جمع شده اند و چکش کاری ایده هایشان را انجام می دهند. فضایی که توانمند می کند این جوانان را. تا جایی که دیگر سیلیکون ولی آرزویی دور نیست بلکه همین جا است. این دره نوآوری و دانش بنیان اکنون به زمینی صاف در کشورمان تبدیل شده است. اما چگونه؟

ذات ایرانی خواستن اش توانستن است. بیش از 180 مرکز نوآوری و 80 شتابدهنده این امر را در کشور تسهیل می کنند. ایده ای که در ذهنی شعله ور می شود با حمایت و پشتیبانی این مراکز به ثروت تبدیل شده و برای کشور ارزش آفرینی می کند. پیشرو بودن و ریسک کردن راه‌حل‌های جدید برای مشتریان، تست کسب و کار مدل‌های جدید و ارزیابی فناوری‌های نو در این مراکز انجام می شود. در این محیط بستر برای کارآفرینی و سرمایه گذاری روی ایده های جدید فراهم است. توسعه این مراکز و کارخانه ها نوآوری در کشور مزیت های گوناگونی دارد که یکی از آنها اشتغالزایی و کمک به کاهش نرخ بیکاری در شهرها است. الگوهای موفق کسب و کارهای نوآور با شکل گیری در این مراکز زمینه ساز ترغیب سایر نهادها و حرکت آنها در این مسیر می شوند. مسیری که قدم گذاشتن در آن توانمندی ها نهفته را آشکار می کند. با هدایت در این مسیر اعتماد به نفس، ایستادگی و تلاش به جوانان داده می شود.

پس تحول به راه افتاده است. تحولی که خلاقیت و نوآوری اساس آن است و انتهای آن نیز چیزی نیست جز توسعه اقتصاد دانش بنیان. اما همدلی همگان نیاز است تا این اقدامات در سراسر کشور بیشتر گسترده شود.

پرویز کرمی ؛ دبیر ستاد فرهنگسازی اقتصاد دانش بنیان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری